ماژول نیاز
اولین ماژول تعریف شده در SAY که به عنوان زیربنای پروژه نیز محسوب می‌شود، ماژول نیاز یا ماژول صفر است. این ماژول با هدف شناسایی و تأمین فوری نیازهای کودکان در شرایط دشوار طراحی شده و از طریق پلتفرم SAY، ارتباطی میان مددکاران، سازمان‌های مردم‌نهاد و کاربران داوطلب (خانواده‌های مجازی) برقرار می‌کند تا همزمان با پاسخ به نیازهای ثبت‌شده، بانک داده‌ای شفافی نیز از وضعیت این کودکان شکل گیرد. ماژول نیاز، پایه‌ای برای شکل‌گیری سایر ماژول‌هاست و اطلاعات و تجربه‌های حاصل از آن، در توسعه و جهت‌گیری آینده SAY نقش کلیدی ایفا می‌کند.
مسئله
فرآیند جمع‌آوری اطلاعات از افرادِ در شرایط سخت کاری بسیار پرهزینه است، موضوعی که در برخی موارد مانع به‌روزرسانی این داده‌ها شده و حتی در بعضی کشورها منجر به نادیده گرفته شدن آنها شده است.[1]
حال بر اساس این داده‌ها از سال ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۹ نرخ فقر مطلق جهانی از ۳۷٫۸ درصد به ۸٫۴ درصد کاهش پیدا کرده یا به‌عبارت دیگر بیش از یک میلیارد نفر از فقر فرار کرده‌اند که شاید بتوان قسمت مهمی از آن را متاثر از نوآوری‌های حوزه فناوری و انقلاب سبز در کشاورزی دانست. اما در سال‌های اخیر این نرخ به طور کم سابقه‌ای رو به افزایش بوده است.[2][3][4] در حال حاضر نزدیک به ۶۰۰ میلیون نفر در جهان در فقر مطلق زندگی می‌کنند، به این معنا که هر یک از این افراد کمتر از ۱.۹۰ دلار در روز برای تامین نیازهای روزمره، سلامت، سرپناه و آموزش خود در اختیار دارند.[5] [6] اگرچه برطرف‌کردن نیازهای فرد در شرایط سخت می‌تواند امکان بهبود کوتاه‌مدت شرایط زندگی آن فرد را فراهم کند. اما پیشرفت وضعیت او را در بلند‌مدت یا به عبارت دیگر فرار او از چرخه فقر را ضمانت نمی‌کند. برای پیاده‌سازی کارآمدترین و اقتصادی‌ترین روش برای پیشرفت وضعیت اجتماعی-اقتصادی افرادِ در شرایط سخت نیاز به پژوهش، تولید نظریه و آزمایش آن است که این فرآیند خود پیش‌نیازهایی دارد. به طور مثال برای یافتن موثرین روش در خرج هر ۱۰۰۰ تومان، پژوهشگر نیاز به منابع مالی، انسانی و گروه هدف‌های متفاوت برای آزمایش‌های تصادفی کنترل‌شده دارد تا رابطه بین پدیده‌ها را بررسی و به دنبال آن به كشف قوانین و نظریه‌پردازی و آزمایش آن نظریه بپردازد و در‌نهایت نتایج مثبت را در مناطق محروم پیاده‌سازی و اجرا کند. در نتیجه نبود بانک اطلاعاتی جامع و یا قابل‌دسترس از افرادِ در شرایط سخت از یک‌سو و پراکندگی منابع مالی و انسانی از سوی دیگر فرآیند ایده تا اجرا را برای پژوهشگر پرهزینه و دشوار می‌کند.
پیشنهاد
در حالی که در سال‌های اخیر شاخص اعتماد به نهادهای دولتی و غیردولتی در دنیا نزول کرده است و سازمان‌های مردم‌نهاد (سمن‌ها) نیز از آن مستثنا نبوده‌اند، مردم بسیاری از کشورها در سراسر جهان مقدار قابل‌توجهی از زمان و دیگر منابع خود را برای کمک به دیگران صرف کرده‌اند،[7] اگرچه تنها ۵۲٪ مردم به سمن‌ها اعتماد کافی را دارند.[8] اما این آمار نشان می‌دهد که منابع مالی و انسانی برای پیشبرد پروژه‌های اجتماعی وجود دارد. علاوه‌براین در مواردی که امکان ایجاد یا ترمیم اعتماد ممکن باشد یا نیاز به آن حذف شود، می‌توان به گسترش این منابع نیز کمک کرد.
با ایجاد یک پلتفرم غیرانتفاعی و قابل‌ارتقا که به عنوان واسطه‌ای میان سازمان‌های مردم نهاد و اقشار مختلف جامعه عمل کند و با مشارکت آزاد افراد توسعه یابد، می‌توان منابع را در یک پایگاه داده‌‌ی غیرمتمرکز و قابل‌دسترس گردآوری کرد. از طریق به اشتراک‌گذاری داده‌ها و سایر منابع، نه تنها می‌توان فرآیند ایده تا اجرا را کم‌هزینه‌تر کرد بلکه تعامل میان سمن‌ها، مددکاران و مردم را بهبود بخشید. پلتفرم پیشنهادی SAY حول یک هدف مشترک پایه‌گذاری شده است و با بهره‌مندی از زنجیره تأمین و فناوری اطلاعات، از یک سو به تامین منابع سمن‌ها کمک می‌کند و از سوی دیگر مسیری شفاف برای توزیع منابع و خدمات را برای دیگر افراد جامعه فراهم می‌کند.
روش
یکی از روش‌های رایج برای جمع‌آوری کمک‌های بشردوستانه، سرمایه‌گذاری جمعی [9] است. در این روش عدم شفافیت کافی و اعتماد حداکثری چالش‌های بزرگی را خلق می‌کند[10] [11][12] و همچنین در برخی موارد منجر به اشتراک‌گذاری هویت کودکان برای بهره‌مند‌شدن از پدیده روان‌شناختی "تأثیر قربانی قابل شناسایی" [13] می‌شود. این پدیده به این معناست که گرایش افراد به ارائه کمک، زمانی که یک شخص خاص و قابل شناسایی در شرایط دشوار مشاهده می‌شود، نسبت به یک گروه بزرگ با نیاز مشابه بیشتر است. SAY برای حفظ حریم خصوصی کودکان و شفافیت حداکثری روش متفاوتی را انتخاب کرده است که همزمان با رفع نیاز اساسی کودکان به جمع‌آوری داده‌ها و ایجاد شبکه‌ای بین‌المللی و بی‌نیاز به اعتماد (Trustless Network) می‌پردازد.
نحوه‌ی کار SAY
برای پیاده‌سازی این روش، دو نرم‌افزار طراحی شده است که هرکدام متناسب با نیازهای متفاوت، برای گروه‌های مختلفی که در این فرآیند مشارکت دارند، کاربرد دارد:
1. نرم‌افزار برای سمن‌ها (NGOs)
سمن‌ها با ثبت‌نام رایگان در وبسایتی به نام "پنل مددکاران"، اطلاعات کودکان تحت پوشش خود را وارد پایگاه داده SAY می‌کنند. این اطلاعات شامل صدای واقعی و داستانی کوتاه از زندگی آنان است. مددکاران این سمن‌ها همچنین هر هفته نیازهای شناسایی‌شده کودکان را در پنل ثبت می‌کنند. این نیازها ممکن است شامل خدماتی مانند شهریه مدرسه، خدمات درمانی یا کالاهای روزمره/خاص باشند که از طریق فروشگاه‌های آنلاین قابل تهیه‌اند.
2. نرم‌افزار برای کاربران (خانواده‌های مجازی)
اپلیکیشنی در اختیار کاربران قرار می‌گیرد تا با پذیرفتن یکی از نقش‌ها (پدر، مادر، عمو، خاله، دایی یا عمه) عضو خانواده مجازی کودکان شوند. برای حفاظت از حریم خصوصی کودک، آواتاری خاص و نامی متفاوت برای صفحه کودک انتخاب می‌شود. کاربران می‌توانند صدای واقعی کودک را بشنوند، داستانی کوتاه از زندگی او بخوانند و هزینه‌ی نیازهای ثبت‌شده را، به‌تنهایی یا با همراهی دیگر اعضای خانواده مجازی، پرداخت کنند.
این سیستم به گونه‌ای طراحی شده که در عین حفظ حریم خصوصی کودکان، تعامل شفاف، امن و بی‌نیاز از اعتماد میان طرفین برقرار باشد.
مسیر یک نیاز 🚧
نقش‌ها 🚧
WARNING
این صفحه در حال بهبود و تکمیل شدن است.