ماژول نیاز

اولین ماژول تعریف شده در SAY که به عنوان زیربنای پروژه نیز محسوب می‌شود، ماژول نیاز یا ماژول صفر است.

مسئله

فرآیند جمع‌آوری اطلاعات از افراد در شرایط سخت بسیار پرهزینه است و این سبب آن شده که در مواردی این داده‌ها به‌روزرسانی نشوند یا حتی برخی از کشورها نادیده گرفته شوند.[1]
حال بر اساس این داده‌ها از سال ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۹ نرخ فقر مطلق جهانی از 37.8 درصد به 8.4 درصد کاهش پیدا کرده یا به عبارت دیگر بیش از یک میلیارد نفر از فقر فرار کرده‌اند که شاید بتوان قسمت مهمی از آن را متاثر از نوآوری‌های حوزه فناوری و انقلاب سبز در کشاورزی دانست. اما در سال‌های اخیر این نرخ به طور کم سابقه‌ای رو به افزایش بوده است.[2][3][4] در حال حاضر نزدیک به ۶۰۰ میلیون نفر در فقر مطلق زندگی می‌کنند یعنی این افراد کمتر از ۱/۹۰ دلار در روز برای صرف در نیازهای روزمره، سلامت، سرپناه و آموزش خود دارند.[5] [6] اگرچه برطرف کردن نیازهای فردِ در شرایط سخت می‌تواند امکان بهبود کوتاه‌مدت شرایط زندگی آن فرد را فراهم کند. اما پیشرفت وضعیت او را در بلند‌مدت یا به عبارت دیگر فرار او از چرخه فقر را ضمانت نمی‌کند. برای پیاده‌سازی کارآمدترین و اقتصادی‌ترین روش برای پیشرفت وضعیت اجتماعی-اقتصادی افراد در شرایط سخت نیاز به پژوهش، تولید نظریه و آزمایش آن است که این فرآیند خود پیشنیازهایی دارد. به طور مثال برای یافتن موثرین روش در خرج هر ۱۰۰۰ تومان، پژوهش‌گر نیاز به منابع مالی، انسانی و گروه هدف‌های متفاوت برای آزمایش‌های تصادفی کنترل‌شده دارد تا رابطه بین پدیده ها را بررسی و به دنبال آن به كشف قوانین و نظریه پردازی و آزمایش آن نظریه بپردازد، و در‌نهایت نتایج مثبت را در مناطق محروم پیاده‌سازی و اجرا کند. در نتیجه نبود بانک اطلاعاتی جامع و یا قابل دسترس از افراد در شرایط سخت از یک سو و پراکندگی منابع مالی و انسانی از سوی دیگر فرآیند ایده تا اجرا را برای پژوهش‌گر پرهزینه و دشوار می‌کند.

پیشنهاد

در حالی که در سال‌های اخیر شاخص اعتماد به نهادهای دولتی و غیر دولتی در دنیا نزول کرده است و سازمان‌های مردم نهاد (سمن‌ها) نیز از آن مستثنا نبوده‌اند، مردم بسیاری از کشورها در سراسر جهان مقدار قابل توجهی از زمان و دیگر منابع خود را برای کمک به دیگران صرف کرده‌اند.[7] اگرچه تنها ۵۲٪ مردم به سمن‌ها اعتماد کافی را دارند.[8] اما این آمار بیانگر آن است که منابع مالی و انسانی برای پیشبرد پروژه‌های اجتماعی وجود دارد و علاوه بر این در مواردی که امکان ساخت/ترمیم اعتماد یا حذف احتیاج به اعتماد امکان‌پذیر باشد می‌توان به افزایش این منابع نیز کمک کرد.

با ساخت پلتفرمی غیرانتفاعی و قابل ارتقا که واسط میان سمن‌ها و اقشار مختلف جامعه باشد و به وسیله مشارکت آزاد افراد توسعه یابد، می‌توان منابع را در یک پایگاه داده‌ غیر متمرکز و قابل دسترس گردآوری کرد. و با اشتراک‌گذاری داده‌ها و دیگر منابع نه تنها فرآیند ایده تا اجرا را کم‌هزینه‌تر بلکه تعامل میان سمن‌ها، مددکاران و مردم را بهبود بخشید. پلتفرم پیشنهادی SAY حول یک هدف مشترک پایه‌گذاری شده است و با بهره‌مندی از زنجیره تأمین و فناوری اطلاعات از یک سو به تامین منابع سمن‌ها کمک ‌می‌کند و از سوی دیگر مسیری شفاف برای توزیع منابع و خدمات را برای دیگر افراد جامعه فراهم می‌کند.

روش

یکی از روش‌های رایج برای جمع آوری کمک‌های بشردوستانه، سرمایه‌گذاری جمعی [9] است. در این روش عدم شفافیت کافی و اعتماد حداکثری چالش‌های بزرگی را خلق می‌کند[10] [11][12] و همچنین در برخی موارد منجر به اشتراک گذاری هویت کودکان برای بهره‌مند شدن از پدیده‌ روان‌شناختی "تأثیر قربانی قابل شناسایی" [13] می‌شود. این پدیده به این معناست که گرایش افراد به ارائه کمک زمانی که یک شخص خاص و قابل شناسایی در شرایط دشوار مشاهده می‌شود، نسبت به یک گروه بزرگ با نیاز مشابه بیشتر است. SAY برای حفظ حریم خصوصی کودکان و شفافیت حداکثری روش متفاوتی را انتخاب کرده است که همزمان با رفع نیاز اساسی کودکان به جمع‌آوری داده‌ها و ایجاد شبکه‌ای بین‌المللی و بدون نیاز به اعتماد (Trustless Network) می‌پردازد. برای پیاده‌سازی این روش دو نرم‌افزار نسبت به نیاز هر طرف ساخته شده است. سمن‌ها با ثبت‌نام رایگان در وبسایتیopen in new window به نام "پنل مددکاران"، اطلاعات کودکان تحت پوشش خود را همراه با صدا و داستانی کوتاه از زندگی‌ آنها در پایگاه داده SAY ثبت می‌کنند و همچنین مددکاران این سمن‌ها هر هفته نیازهای شناسایی شده کودکان خود را وارد این پنل می‌کنند. از طرف دیگر اپلیکیشنیopen in new window در اختیار کاربران قرار می‌گیرد تا با قبول یکی از نقش‌ها (پدر، مادر، عمو، خاله، دایی یا عمه) عضو خانواده مجازی کودکان شوند. برای حفاظت از حریم خصوصی کودکان، آواتاری خاص و نامی متفاوت برای صفحه شخصی این کودکان انتخاب می‌شود و خانواده‌های مجازی می‌توانند صدای واقعی کودکان خود را بشنوند، داستانی کوتاه از آنان بخوانند و همچنین هزینه نیازهای ثبت شده توسط مددکاران را به همراهی دیگر اعضای خانواده یا به تنهایی پرداخت کنند. این نیازها خدماتی مانند شهریه مدرسه و خدمات درمانی هستند یا کالاهای روزمره/خاص که از طریق فروشگاه‌های آنلاین قابل تهیه هستند.

مسیر یک نیاز 🚧

نقش‌ها 🚧




WARNING

این صفحه در حال بهبود و تکمیل شدن است.