مقدمه

در روز شنبه ۱۸ آبان ۱۳۹۸ پروژه‌ غیرانتفاعی و متن‌باز SAY با رساندن یک کوله‌پشتی، یک قرص آهن، یک پاک‌کن و مدادرنگی به دست کودکان تحت پوششِ خود شروع به فعالیت کرد. امروز SAY در مسیر تبدیل‌شدن به سازمانی خودمختار است تا تصمیمات به صورت شفاف‌تر توسط اعضای آن گرفته شود و با ساخت پایگاه داده‌ای از کودکان در شرایط سخت و ایجاد شبکه‌ای میان پژوهشگران، فعالان اجتماعی و علاقه‌مندان در سراسر جهان موضوع فقر را با نگاهی سیستمی به موضوعات خردتر و قابل‌مدیریت‌ تبدیل کند. در اکوسیستمِ SAY هر یک از این موضوعات ماژول نام دارند.

ماژول

در اکوسیستم SAY “ماژول” به اجزای مستقلی گفته می‌شود که هرکدام بر حل بخشی مشخص از مسئله فقر تمرکز دارند، اما در عین حال با سایر ماژول‌ها در ارتباط هستند و به‌صورت یک سامانه یکپارچه عمل می‌کنند. این ساختار ماژولار به SAY امکان می‌دهد تا به‌جای ارائه راه‌حل‌های کلی و یک‌مرحله‌ای، مسیر حمایت و توانمندسازی کودکان را به شکل گام‌به‌گام، قابل سنجش و قابل توسعه طراحی کند. ماژول‌ها در تعامل با یکدیگر، منابع انسانی، مالی و داده‌ای را به اشتراک می‌گذارند، به این معنا که دستاوردها و زیرساخت‌های یک ماژول، به‌طور مستقیم در کیفیت و سرعت پیشرفت ماژول‌های دیگر نقش دارند. چنین معماری‌ای به SAY انعطاف‌پذیری لازم برای رشد تدریجی، آزمودن روش‌ها، و بهینه‌سازی مداوم فرآیندها را می‌دهد، بدون آنکه نیاز به بازطراحی کامل سیستم باشد. اولین ماژول در این اکوسیستم، ماژول نیاز است که به‌عنوان زیربنای کل پروژه شناخته می‌شود.